Breast Cancer Awareness

It may not be October, and it may not be the month of breast cancer awareness, however the statistics-1 of 8 women are offended by it worldwide- plus the fact that in Europe, 60% of breast cancer cases are diagnosed at an early stage - rate that in Greece barely touches 5% are dispiriting. In one of the most difficult posts of my life I wanted to draw your attention by telling you that the month it'll hit isn't by definition October ... 

Thus happened in my case that it was Holy Friday when I palpated a lump on my left breast. Without furhter ado, it didn't took me too long to visit my surgeon wherein an ultrasound followed so as to partially the tumor be diagnosed. The ultrasound was more than pleasant, since the examination showed Birads 0 (benign). Nevertheless discussing it with my doctor I had to choose between a MRI mammogram or a lumpectomy and then a biopsy of the tumor. I chose the latter not because I was brave, but because I was a coward to watch it regularly and live with anxiety for two years. I waited with impatience for the good news of the biopsy, but the only way I can put it is that I fell from the tenth floor of a building. The histologic examination showed not only that it was not benign, but it was malignant with speedily proliferation rates, namely it ought be done a second surgery with a rapid sentinel lymph nodes biopsy so any metastasis to be diagnosed and some extra cleaning of the tissue based on protocol of course. Thanks God, the rapid biopsy came out negative which means that it was at an early stage and so after a small hassle I went back to my house, my family and my children. The battle is however not over yet, since due to the young of my age have to follow -based on protocol- supplementary radiotherapy or chemotherapy (at least this is what I was told) ... And may breast cancer already left me with a bitter taste in my mouth, however a whole life is not enough to thank all the people who stood by me and still stand by me. My doctor Ms Dimitra Lymperopoulou at Kalamata and Mr Evangelos Filopoulos at Hospital for Cancer Treatment "Agios Savvas". My husband, my family, my friends, everyone! 

And If you think that this post was written so I can have your attention, then when you read it, check your breasts (that I am sure you have already done), if you see something strange (I wish and hope you'll never see or touch) contact your doctor, have a mammogram, don't neglect it! Breast cancer can be successfully treated in the majority of women who take care of detecting it early.
This post is from the bottom of my heart for you!

---

Μπορεί να μην είναι Οκτώβριος και μπορεί να μην είναι ο μήνας ευαισθητοποίησης του καρκίνου του μαστού, ωστόσο τα στατιστικά στοιχεία -προσβάλει 1 στις 8 γυναίκες παγκοσμίως- καθώς και το ότι στην Ευρώπη, το 60% των κρουσμάτων καρκίνου του μαστού διαγιγνώσκεται σε πρώιμο στάδιο –ποσοστό που στην Ελλάδα μόλις και μετά βίας εγγίζει το 5% είναι αποκαρδιωτικά. Σε ένα από τα δυσκολότερα posts της ζωής μου θέλω να σας ευαισθητοποιήσω λέγοντας σας ότι ο μήνας που υπάρχει περίπτωση να χτυπήσει δεν θα είναι απαραίτητα ο Οκτώβριος... 

Έτσι συνέβη και στη δική μου περίπτωση που Μεγάλη Παρασκευή ήταν όταν ψηλάφισα κάποιο εξόγκωμα στο αριστερό μου στήθος. Χωρίς να χρονοτριβήσω, δεν άργησα να επισκεφθώ την χειρούργο μου όπου και ακολούθησε υπέρηχος έτσι ώστε να διεγνωσθεί μερικώς ο όγκος. Ο υπέρηχος ήταν παραπάνω από ευχάριστος, εφόσον η εξέταση έδειξε Birads 0 (καλοήθης). Παρά ταύτα συζητώντας το με τη γιατρό μου είχα να διαλέξω ανάμεσα σε μια μαγνητική μαστογραφία ή μια ογκεκτομή και στη συνέχεια βιοψία του όγκου. Προτίμησα το δεύτερο όχι γιατί είμαι γενναία, απλά ήμουν δειλή να το παρακολουθώ τακτά για δύο χρόνια και να ζω με το άγχος. Περίμενα με ανυπομονησία τα ευχάριστα νέα της βιοψίας αλλά ο μόνος τρόπος που μπορώ να το θέσω είναι ότι έπεσα από τον δέκατο όροφο πολυκατοικίας. Η ιστολογική εξέταση έδειξε ότι όχι απλά δεν ήταν καλοήθης, ήταν κακοήθης με ραγδαίους ρυθμούς πολλαπλασιασμού, ήτοι έπρεπε να γίνει δεύτερο χειρουργείο με ταχεία βιοψία φρουρού λεμφαδένα έτσι ώστε να διεγνωσθεί κάποια μετάσταση και επιπλέον καθαρισμός του ιστού, βάσει πρωτοκόλλου φυσικά. Δόξα το Θεό, η ταχεία βιοψία βγήκε αρνητική που σημαίνει ότι ήταν σε πρώιμο στάδιο και έτσι μετά από μια μικρή ταλαιπωρία γύρισα στο σπίτι μου, στην οικογένεια μου και στα παιδιά μου. Η μάχη δεν έχει τελειώσει ακόμη ωστόσο μιας και λόγω του νεαρού της ηλικίας μου οφείλουν -βάσει πρωτοκόλλου- να ακολουθήσουν επικουρικές ακτινοθεραπείες ή χημειοθεραπείες (έτσι τουλάχιστον μου τις είπαν)... Και μπορεί ο καρκίνος του μαστού να μου άφησε ήδη μια πικρή γεύση στο στόμα, ωστόσο δεν φθάνει μια ζωή ολόκληρη για να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που μου συμπαραστάθηκαν και ακόμη μου συμπαραστέκονται. Την γιατρό μου κ. Δήμητρα Λυμπεροπούλου στην Καλαμάτα και τον κ. Ευάγγελο Φιλόπουλο στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο "Ο Άγιος Σάββας". Τον σύζυγο μου, το οικογενειακό μου περιβάλλον, φίλους και γνωστούς, όλους! 

Και αν πιστεύεις ότι το συγκεκριμένο ποστ έγινε για να έχω την προσοχή σου, τότε όταν το διαβάζεις, τσέκαρε το στήθος σου(που είμαι σίγουρη ότι ήδη το έχεις κάνει), αν δεις κάτι περίεργο (που εύχομαι ποτέ να μη δεις ή να αγγίξεις) απευθύνσου στον γιατρό σου, κάνε μια μαστογραφία, μη το αμελείς! Ο καρκίνος του μαστού μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς για την πλειονότητα των γυναικών που φροντίζουν να τον εντοπίσουν έγκαιρα.
Αυτό το ποστ έγινε  από τα βάθη της καρδιάς μου για εσένα!

Bloglovin | Facebook | Twitter